| |
Αυτό το βρώμικο ποτήρι πάνω στο γραφείο,
δίπλα απ’ την ασπρόμαυρη φωτογραφία του πατέρα
με το κοντό παντελονάκι, αρχίζεις να το σιχαίνεσαι.
-Βαριέμαι να σας ακούω μαμάδες…
Εκείνος κι ο άλλος κι εκείνη,
προσδιορισμοί θανάσιμοι κι επιθανάτιοι
που τρυπώνουν κάτω απ’ τα μαύρα σας ρούχα
χώνονται μέσα στ’ αυτί μου.
Αφού δεν τα θυμάστε καλά…
Αφήστε με στην ησυχία μου μωρέ.
Γελάει ο πατέρας με το κοντό παντελονάκι
μέσα απ’ την κορνίζα.
-Πες τες κάτι μωρέ, τι με κοιτάς;
-Τι να τις πω;
-Εντάξει μη λες… να ξέρεις όμως
πως σ’ έχω κρεμασμένο στο ψυγείο
κάτω από ένα λονδρέζικο στρατιωτάκι μαγνητάκι
μ’ ένα ωραιότατο μπλε φουστάνι
το χείλι βαμμένο κόκκινο
κι ένα ασημένιο σκουλαρίκι στο δεξί αυτί
να χορεύεις καπνίζοντας…
Ακούς, μπαμπά μου;
Ακούς και γελάς…
και σ’ ακούω να μου λες:
καλά να πάθεις έτσι όπως τα κατάφερες
κι εγώ μια χαρά κρέμομαι εκεί, στα πάνω μου!
Ποιος παλιομαλάκας μόλις μου ψιθύρισε: "υπομονή";
Ποιος;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
