| |
Δεν αντιπίπτω σ' ορισμούς παραμερίζω,
έννοιες έρωτα σε στέρνα από ανοχή.
Αναμοχλεύω τα κομμάτια μου με γκρίζο,
και τα ενώνω ένα, ένα μ' αντοχή.
Δεν αναλίσκω εαυτό, καταγλωπίζω,
το ασυνάρτητο συνείδησης μ' ευχή.
Να έχω πάντα μια απόσταση ελπίζω,
από ανάσχεσης την κάθε εσοχή.
Δεν πραγματεύομαι χαρά, αλλοτριώνω,
κάθε σου μήνυμα, σε κάθε χωρισμό.
Ξανά δειμαίνω μοναξιά, κι ας αναλώνω,
την κάθε σκέψη μου στον ίδιο κυνισμό.
Δεν θα ραντίσω την ψυχή μ' αδιαλλαξία,
θα είμαι έτοιμος πριν έρθει η κατοχή.
Λίγα βιβλία θ' αφαιρέσουν ασφυξία,
που είχα νιώσει όταν ήμασταν μαζί.
Δεν θα αγγίξω μουσικές θα ταριχεύσω,
κάθε σου νότα σε μπουκάλι από κονιάκ.
Ήρθε η ώρα πια σ' αγάπη ν' αναπνεύσω,
κι όχι σ' απάτης το ευάλωτο καγιάκ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
