| |
Καθότι σκάβεις στων βουνών τις κορυφές,
να βρεις τι ήπιαν κι έχουν χάσει τόσο ύψος,
δεν υπέκυψες στων άστρων τις φωνές,
που δεν σε σήκωσαν και σε κοιτούσαν με ύφος.
Είπες οτι θα θελες να γίνεις κι εσύ άστρο,
οροσειρές τα παρακάλια να τα φτάσουν,
μα καταρρέουν μες το ίδιο τους το βάρος,
και σαν σαράκι την ψυχή σου την κουράζουν.
Αν βρεις νεράιδα οπου μυρίζει σαν νερό,
που έπεσε στην ανοιξιάτικη την νύχτα,
έχε το νού σου πάντα στον πνιγμό,
για όσους απέπλευσαν να βρούνε παραμύθια.
Ακόμα κοίτα αν το βλέμμα είναι θολό,
όπως η δύναμη που θέλει εξουσία,
και να θυμάσαι οτι είναι αβίαστο το φώς,
και τα άκακα νερά ξεκούραστα στα αλήθεια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
