| Κάθε που βγαίνω απ το βυθό
τρατάρει ο κόσμος δείλι
μυθους μου στέλνεις να ντυθώ
κι η ελπίδα μου να σ αρνηθώ
γυμνή σ ένα κοχύλι
Στο νου της πόλης χάνεται
νύχτα χωρίς φεγγάρι
πως ξενυχτώ θέλεις ν ακούς
μέσα από φόβους αστικούς
κι αρχίζει το παζάρι
Δημοπρασίες μ αριθμούς
στη μυστική σου αβάντα
δεν είμαι εγώ με τους πολλούς
λες και χρωστάς της Μιχαλούς
ασύνδετος για πάντα?
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|