| |
Ήταν γραφτό να μ' αρνηθείς
Την πλάτη να γυρίσεις
Θρύψαλα σπέρνεις της χαράς
Με σκόρπιες αναμνήσεις...
Όπου πατάς κι όπου σταθείς
Τα βήματά σου τρίζουν
Σαν το σαράκι να τρυπάς
Κορμιά που όλο δακρύζουν...
Φεύγω.. με ό,τι απόμεινε
Από μια δούλα αγάπη
Τα μάτια σου προσκύναγε
Μα ήτανε απάτη...
Άνοιξε δρόμους να διαβείς
Και μην κοιτάξεις πίσω
Πες πως δεν έφταιξε κανείς
Κι εγώ.. δεν θα δακρύσω...
Στερέψανε και οι λυγμοί
Ατμοί γίναν του πάθους
Ανοίξανε χίλιοι γκρεμοί
Του μίσους και του λάθους...
Ήταν γραφτό να μου δοθείς
Χωρίς δεύτερη σκέψη
Τα ψέματά σου ποιόν θα βρεις
Τώρα να τα πιστέψει ;...
Τον εαυτό σου κοίταξε
Αν θέλεις.. στον καθρέφτη
Να δεις.. το πόσο μοιάζουμε
Εγώ.. μ' αυτόν τον ψεύτη...
19-6-2024
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
