| |
Νομίζεις πως ελέγχεις τις κινήσεις
Κάνεις προσπάθειες να με παραπλανήσεις
Φτιάχνοντας ψεύτικες εικόνες κι αναμνήσεις
Πως συγγενής σου, είναι, θέλεις να με πείσεις
Αν δε μιλάω, δε σημαίνει πως δεν ξέρω
Ξέρω τα πάντα και γι’ αυτό δεν υποφέρω
Σε ποιον νομίζεις ότι τα πουλάς αυτά
Ούτε ντροπή, δε νιώθεις για τον εαυτό σου
Αυτά τα λόγια σου, τα ξέρω μια χαρά
Να λες, πως τάχα μου, είναι ο ξάδερφός σου
Μάλλον ξεχνάς, πόσο καλά γνωρίζω
Τα ψέματα, που τώρα τσαμπουνάς
Γι’ αυτό κι εγώ, εσένανε χωρίζω
Να μη σε δω, μπροστά μου να περνάς
Νομίζεις πως δε βλέπω τα σημάδια
Και ότι ζω, συνέχεια στα σκοτάδια
Βουρκωμένα δε θα δεις τα δυο μου μάτια
Την καρδιά μου, πληγωμένη σε κομμάτια
Αν δε μιλάω, δε σημαίνει πως δεν ξέρω
Ξέρω τα πάντα και γι’ αυτό δεν υποφέρω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
