| |
Για μήνες τώρα, ένα πιόνι στη σκακιέρα
Παίζεις μαζί μου, από Κυριακή, Δευτέρα
Μόλις ξυπνήσω και ζητήσω εξηγήσεις
Στο νου μου φέρνεις, χαλασμένες συζητήσεις
Σ’ ακούω συγγνώμη να μου λες και να ζητάς μια ευκαιρία
Μα εγώ ζητάω να σωθώ, ζητάω να ‘χω ελευθερία
Το να δώσω μία δεύτερη ευκαιρία
Είναι για μένα, απλώς χάσιμο του χρόνου
Σ’ επανάληψη η ίδια ιστορία
Και δεν κλείνουν τα σημάδια αυτού του πόνου
Όσες είπαν πως δεν είναι σαν τις άλλες
Είναι ίδιες, μ’ όσες πλήγωσαν εμένα
Ιστορίες κι αν μου είπανε μεγάλες
Δεν τις πίστεψα, όπως κάνω και με σένα
Μέρα και νύχτα, μυστικά κι υποκρισία
Κι όταν ξεσπάσω μου μιλάς γι’ αχαριστία
Σηκώνομαι όρθιος και παίρνω τα κλειδιά μου
Φτάνω στην πόρτα και σε βγάζω απ’ την καρδιά μου
Σ’ ακούω συγγνώμη να μου λες και να ζητάς μια ευκαιρία
Μα εγώ ζητάω να σωθώ, ζητάω να ‘χω ελευθερία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
