| |
Με αναστατώνεις
Κάτι γίνεται με εμάς
σε βλέπω και με λιώνεις
μού έχεις κλέψει την καρδιά
και με αναστατώνεις...
Κάτι γίνεται με εμάς
και με αναστατώνεις.
Όταν σε βλέπω να περνάς
κάθε πρωί μπροστά μου
δυνατά κτυπά η καρδιά
θολώνει η ματιά μου...
Όταν σε βλέπω να περνάς
θολώνει η ματιά μου.
Με αναστατώνεις
και την καρδιά πληγώνεις
όμως με πεισμώνεις
το βλέμμα σαν υψώνεις.
Στο πεζοδρόμια σαν περνάς
κτυπάς τα τακουνάκια
και είσαι όλο τσαχπινιά
νάζια και κορδελάκια...
Και είσαι όο τσαχπινιά
νάζια και κορδελάκια.
Παντού ανάβεις πυρκαγιές
με κόκκινο φουστάνι
να κτυπούν γοργά οι καρδιές
με πράσινο τις κάνεις...
Να κτυπούν γοργά οι καρδιές
με πράσινο τις κάνεις.
Με αναστατώνεις
και την καρδιά πληγώνεις
όμως με πεισμώνεις
το βλέμμα σαν υψώνεις.
Από όπου και άν περνάς
καρδιές αναστατώνεις
τα τακουνάκια σαν κτυπάς
κι΄εμένα με πληγώνεις...
Από όπου και άν περνάς
καρδιές αναστατώνεις.
Ο άνεμος όταν φυσά
σού παίρνει τα μαλλιά σου
και σύ μού κλέβεις την καρδιά
με μιά μόνο ματιά σου...
Και σύ μού κλέβεις την καρδιά
με μιά μόνο ματιά σου.
Με αναστατώνεις
και την καρδιά πληγώνεις
όμως με πεισμώνεις
το βλέμμα σαν υψώνεις...
Ό-μως-με-πει-σμώ-νεις
το-βλέμ-μα-σαν-υ-ψώ-νεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
