| |
Ε6
Σήμερα άφησα ανοιχτή την πόρτα στη νοσταλγία,
στα φαντάσματα των αγαπημένων μου,
σε περίπτωση που στη μέση της νύχτας
αποφασίσουν να επιστρέψουν
και θολώσουν τις αναμνήσεις μου
ή να ξυπνήσουν τον ύπνο μου
με ερωτήσεις που δεν ξέρω πώς να απαντήσω,
Ε7
Κάποια συναισθήματα διείσδυσαν κλεφτά
και έχουν ξεσκονίσει το πρόσωπο των παιδικών μου χρόνων,
τα μονοπάτια που δεν περπατήσαμε ποτέ μαζί,
τα βράδια του Αυγούστου όταν επιθυμούσα
αλλά δεν σε φίλησα ποτέ
όταν εκείνος ο Αύγουστος χάθηκε για πάντα.
Ε8
Τα φαντάσματα μου αρέσκονται να μου ξυπνούν αναμνήσεις,
να εμβαθύνουν στις ήττες και τα λάθη γιατί η ψυχή τους είναι νεκρή.
Κάπως έτσι με καθησυχάζει η παρουσία τους,
βλέποντας να μαζεύουν τις στάχτες μου
από την επιφάνεια του νερού που κύλησε
και χάθηκε στην μητέρα θάλασσα.
Είμαι ευγνώμων γιατί μπορούν
να πραγματοποιήσουν το ακατόρθωτο
με τόση επιμονή.
Ε9
Αυτή η λευκή καλοκαιρινή νύχτα
ξεθωριάζει σιγά σιγά
δεν θα επιστρέψει ποτέ η ίδια.
Ε10
Δεν θα μείνει τίποτα για αύριο
θα τρέφεται με τις σημερινές στάχτες.
Τα καλοκαίρια που έρχονται θα μείνουν βουβά,
σαν μια καυτή ανάσα
κολλημένη ανάμεσα στα σεντόνια μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
