| Ανησυχούμε για πονήματα άσκοπα,
με κέλυφος, δίχως ουσία,
Διαρκώς εμμένουμε να εργαζόμαστε άκοπα
για πρόσκαιρα όνειρα, διακοπές και συνουσία.
Όμως μια μέρα το εφήμερο θα χαθεί σαν κάστρο στην άμμο
αφήνοντας πίσω του νεκρούς, πόνο κι αηδία...
Πόσοι βρίσκονται χαμηλά, στον πάτο ή πάνω;
Ευκαιρία θα 'χουν μόνον όσοι απαρνηθούν την αμαρτία.
Όσο είναι νωρίς, προλαβαίνεις να ξυπνήσεις.
Κάποιος κάνει δηλώσεις, σκέψου γιατί!
Δεν είναι η πραγματικότητα οι αισθήσεις,
διακυβέβεται κυρίως η σωτηρία της ψυχής! Της δικής σου ψυχής...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|