| |
Σε λίγο νυχτώνει
Νυχτώνει στις καρδιές
κόβονται οι πνοές
σαν στην ζωή βραδυάζει
και σαν την κομματιάζει...
Σαν στην ζωή βραδυάζει
και σαν την κομματιάζει.
Μα όλα τα παλιά
θυμάται η καρδιά
όσα χαρά της δίνουν
και τις πληγές της κλείνουν...
Όσα χαρά της δίνουν
και τις πληγές της κλείνουν.
Σε λίγο νυχτώνει
η φύση τριγύρω
τα μαύρα απλώνει
σκορπάει το μύρο.
Και όσα την πονούν
και την ταλαιπωρούν
και αυτά τα θυμάται
όλα τα συλλογάται...
Και αυτά τα θυμάται
όλα τα συλλογάται.
Η νύχτα θε να ΄ρθεί
σαν μαύρη φυλακή
σκορπά τριγύρω πόνο
και δεν λυγά στον χρόνο...
Σκορπά τριγύρω πόνο
και δεν λυγά στον χρόνο.
Σε λίγο νυχτώνει
η φύση τριγύρω
τα μαύρα απλώνει
σκορπάει το μύρο.
Και όσο θα μπορώ
ακόμη κι΄άν πονώ
αλύγιστος θα μείνω
και φαρμάκι άς πίνω...
Αλύγιστος θα μείνω
και φαρμάκι άς πίνω.
Σκοτάδι θε να΄ρθεί
μα θά΄λθει και αυγή
όπου το φώς θα φέρει
το φωτεινό αστέρι...
Όπου το φώς θα φέρει
το φωτεινό αστέρι.
Σε λίγο νυχτώνει
η φύση τριγύρω
τα μαύρα απλώνει
σκορπάει το μύρο...
Τα-μαύ-ρα-α-πλώ-νει
σκορ-πά-ει-το-μύ-ρο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
