| Στην μνήμη της Νανάς
Τούτα τα βράδια τα τελευταία,
νεράιδες βγαίνουνε στο στενό,
περνούν κι από το δικό μου σπίτι
και πάν' στο σπίτι το διπλανό.
Που 'χει κλεισμένα τα παραθύρια
και μέσα, εκείνη δεν κατοικεί,
γιατί την πήρε μαζί του ο Μάης,
να κλαίν' οι φίλοι της κι οι δικοί.
Ω, τι θλιμμένα λένε τραγούδια,
λευκοντυμένες στα σκοτεινά,
λες και την ξέραν, εδώ και χρόνια,
λες κι ήταν φίλες παντοτινά.
Π.Θ.Τουμάσης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|