| |
Ε11
Θα προσπαθήσω να σμιλεύσω τα μάτια σου
με αναμνήσεις και φωτογραφίες,
θα προσπαθήσω να σε ανακτήσω
από αυτή τη μακρινή χώρα των αναμνήσεων
των νεκρών λέξεων και των ξεχασμένων φιλιών
χωρίς επιστροφή.
Ε12
Στην άκρη του δρόμου
υπάρχουν μαδημένες παπαρούνες
και κάποιοι χωρικοί
μαζεύουν φράουλες σε κοντινό περιβόλι.
Ε13
Υπάρχουν σταθερές γραμμές που δε συναντώνται ποτέ
σαν τις φιλίες που ξεχάστηκαν και δε βρίσκονται ποτέ.
Υπάρχουν δρόμοι διάστικτοι με ονόματα,
με αναμνήσεις που κυλούν, όπως το νερό,
ίσως γι' αυτό σήμερα θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια,
τις επαναλαμβανόμενες σελίδες του παρελθόντος,
ένα βράδυ μπροστά στη σόμπα,
μούσκεμα μέχρι το κόκαλο με καρτερικότητα
ακούγοντας στην οροφή από σχιστόλιθους
εκείνο τον μονότονο ήχο της βροχής.
Ε14
Η νύχτα τραγουδάει τις λύπες της,
ανακουφίζει τους πόνους της και παρηγορείται,
βγαίνει από το δέρμα της σα νερό
και κατεβαίνει στην φιλόξενη γη.
Είναι η φύση της νύχτας να
ακούει το θλιβερό τραγούδι της κουκουβάγιας και να
θησαυρίζει την κραυγή της νυχτερίδας.
Ε15
Ο τυφλός μάντης προέβλεψε νέες δυστυχίες στον πολύπαθο τόπο.
Έφυγε απελπισμένος στο σκοτεινό δρόμο
εξωτερικεύοντας φωναχτά τις σκέψεις του:
-“Το παν είναι ν' αγαπάς αλλά και ν' αγαπιέσαι”.
-“Πριν από την φρόνηση η ευτυχία
ή πριν από την ευτυχία η φρόνηση;”
-“Τα άστρα ποτέ δεν ξεστρατίζουν από την πορεία τους
όπως οι άνθρωποι συνηθίζουν.”
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
