| |
Ε16
Εγώ ένα παιδί που κάθομαι συχνά
στην άκρη της πανσέληνου
και ουρλιάζω όταν τη βλέπω.
Η ηχώ της κραυγής κάνει στις χαράδρες να ριγούν
τα πλάσματα της νύχτας .
Ηρεμώ με την αγωνία τους.
Ε17
Πως να νιώσει κάποιος
την αγωνία των Τρώων
πριν την καταστροφή
όταν δεν την έχει ζήσει;
Ε18
Κρύβουμε με αριστοτεχνικό τρόπο
τις παθογένειες της φυλής μας.
Ε19
Που πετούν τα απορρίμματα τους οι νησιώτες ;
Μα που αλλού; Στη θάλασσα που τους περιβάλλει.
Ε20
Είμαι λέαινα, αλλά ποτέ δεν μου άρεσαν
τα κρησφύγετα των άλλων
όταν έπρεπε κάποιο να διαλέξω,
δεν θ' άκουγα τα μελλοντικά θύματά μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
