| |
Η γκρίζα ζωή μάς πονά
Άφησα τα όνειρά μου
κι΄αυτά πέταξαν μακριά μου...
Στην πόλη θέλω να ζώ
όχι άλλο στο χωριό...
Άφησα τα όνειρά μου
κι΄αυτά πέταξαν μακριά μου.
Φύγαμ΄από τα χωριά μας
χωρίς όμως την καρδιά μας
κάνουμε νέα ζωή
πού μάς άφησε πληγή...
Φύγαμ΄από τα χωριά μας
χωρίς όμως την καρδιά μας.
Η γκρίζα ζωή μάς πονά
μα συγχρόνως μάς αρέσει
τα όνειρα γίναν θολά
μάς έχουν αλυσοδέσει.
Ζούμε σαν ξεριζωμένοι
κάπου παραπεταμένοι
μπορεί νά΄μαστε καλά
η καρδιά όμως πονά...
Ζούμε σαν ξεριζωμένοι
κάπου παραπεταμένοι.
Ζούμε μέσα σε μιά πόλη
μόνο για το πορτοφόλι
και η γή η πατρική
έχει εγκαταληφθεί...
Ζούμε μέσα σε μιά πόλη
μόνο για το πορτοφόλι.
Η γκρίζα ζωή μάς πονά
μα συγχρόνως μάς αρέσει
τα όνειρά μας γίναν θολά
μάς έχουν αλυσοδέσει.
Γκρίζα γίναν τα μαλλιά μας
γκρίζα και τα όνειρά μας
ζούμε μιά γκρίζα ζωή
χωρίς τρόπο διαφυγής...
Γκρίζα γίναν τα μαλλιά μας
γκρίζα και τα όνειρά μας.
Σε μιά τσιμεντένια πόλη
θέλουμε να ζούμε όλοι
φύγαμ΄από τα χωριά
όλα γύρω ερημιά...
Σε μιά τσιμεντένια πόλη
θέλουμε να ζούμε όλοι.
Η γκρίζα ζωή μάς πονά
μα συγχρόνως μάς αρέσει
τα όνειρά μας γίναν θολά
μάς έχουν αλυσοδέσει...
Τα-ό-νει-ρά-μας-γί-ναν-θο-λά
μάς-έ-χουν-α-λυ-σο-δέ-σει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
