|
το ΠΝΕΥΜΑ και η ΗΘΙΚΗ
Τα κλέφτικα τα ψεύτικα
τα ρήμαξα τα γεύτηκα
στο χόρτο την ταβλάρωσα
κι ύπνο γλυκό διπλάρωσα
Κεί που κελάρυζε γοργά
στου πλατάνου η βρύση
είπα ξαπόσταση να βρω
ο ήλιος πρίν να δύσει.
Μπαιλτισμένος ήμουνα
είχε ζέστη μεγάλη
κι ήρθε ο Μορφέας κι έβαλε
εμένα στην αγκάλη.
--Τι όνειρο παράξενο !
Είδα πως με φιλάει
μία κοπέλα όμορφη
και με χαϊδολογάει.
στ’ αφεντικού την κύρισα
βαριά τις πλάτες γύρισα
-δεν φτούρησε να λάχει-
Την άφησα μονάχη
(όπως μας λέν ο έρωτας
περνά απ’ το στομάχι
θέλοντας ή μη θέλοντας
έχασα αυτή τη «μάχη»
που άφησα ανέγκιχτη
του κύρη τη γυναίκα
πού ‘ταν τσοπανοπίδηχτη
κι ήθελε άνδρες δέκα
κι έτσι η ρήση, παρακεί
επέκταση θε νά ‘χει :
«το ΠΝΕΥΜΑ και η ΗΘΙΚΗ
περνάει απ’ το στομάχι !»)
-.-
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|