| |
Τ’ ΑΗΔΟΝΙ ΠΟΥ ΣΩΠΑΙΝΕΙ (Δευτέρα 22 Ιουλίου 2024)
Γεμίζει το φεγγάρι, λίγο-λίγο Ελένη
κι εσύ που ντύθηκες μ’ ενδύματα βαριά,
κρατάς τη δάδα, μπρος στο θάνατο αναμμένη,
ζητάς ανάσταση νεκρών και λευτεριά …
Κάτω απ’ της νύχτας την πανσέληνο χορεύεις,
με μαύρα πέπλα λησμονιάς και στεναγμού,
σε ξόρκια, όνειρα κι ελπίδες, δεν ξοδεύεις,
μιλάς στα σύννεφα και στ’ άστρα τ’ ουρανού …
Γυμνή, καθώς η ροδαυγή γλυκοχαράζει
σε βρίσκει, χάνεσαι στο χάδι του νοτιά,
διώχνοντας ήρεμα και πίκρα και μαράζι,
απ’ τη φτωχή και πονεμένη σου καρδιά …
Υφάδια γνέθει ο νους,
στου χρόνου την ανέμη
κι εσύ, τ’ αηδόνι ακούς στον Άδη,
που σωπαίνει …
** Στίχοι : Κώστας Μιχαήλ Μαρής / “k©sm!m@” ***
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
