| |
Οι Κυριακές που ξημερώνουν δίχως χρώμα
Και ανασύρουν αναμνήσεις πληγωμένες
Μοιάζουν με πέτρες που ριζώσανε στο χώμα
Βαριές.. ακίνητες.. στο κρύο μαθημένες...
Οι Κυριακές που ήταν άλλοτε αργίες
Την οικογένεια ενώναν στο τραπέζι
Οι γειτονιές έσφυζαν γέλια.. κι οι πλατείες
Μία λατέρνα είχαν πάντοτε να παίζει...
Οι Κυριακές μόνο γιορτή πια δεν θυμίζουν
Δουλειές, φωνές και άγχος για την εβδομάδα
Στην τηλεόραση τα ¨θέλω¨ τους κοιμίζουν
Αχ, πώς κατάντησε, Θεέ μου, η Ελλάδα !...
...
Είναι καιρός πια να γυρίσουμε το χρόνο
Τώρα που χρήμα κι αυταπάτες δεν υπάρχουν
Να θυμηθούμε πως Αγάπη θέλει μόνο
Και οι Αξίες της ζωής πάντα θα άρχουν !...
9-2-2011
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
