| Μα δεν ορίζεις άνεμε τις διαδρομές σου,
και όμως δεν λείπεις από πουθενά ποτέ,
τα λουλούδια σου προσφέρουν το άρωμά τους,
και τα βουνά σου παραδίδουν τις φωνές...
Κινείσαι ακόμη νύχτα κάτω απ το φεγγάρι,
μπαίνεις στα στόματα μετά απ τα φιλιά,
σηκώνεις την βροχή από τις λάσπες,
και στον ουρανό την ακουμπάς ξανά.
Όλα αυτά δεν είναι προγραμματισμένα,
και τίποτε από αυτά δεν ζήτησες ποτέ,
αλλά σε σένα έχουνε παραδοθεί τα πάντα,
γιατί είσαι ελαφρύς, ελεύθερος και δεν ζητάς ποτέ.
Μα η αγάπη που ζητώ έχει κρυφτεί στην πέτρα,
έχει απαχθεί πολύ πριν γεννηθώ,
την γλυκιά φωνή της έκανες μητέρα,
της ψυχής που ψάχνω μέσα κι έξω μου να βρώ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|