| |
ΓΙΑΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ (Παρασκευή 2 Αυγούστου 2024)
Θυμάμαι τον μ-πατέρα μου, τη μάνα που τον ‘γέννα’,
ίντα λογιώς το δάχτυλο σηκώνανε σ’ εμένα,
με καλοσύνη, μ’ ανθρωπιά, διδάσκοντάς μ’ αξία,
από τα κοπελάτα μου, ‘σαμέ την εφηβεία …
Τάξε πως ήτανε οψές, μα πάνε τριάντα χρόνοι,
που η γιαγιά μ’ αρμήνευγε, αντί να με μαλώνει,
εμίλιε χαμηλόφωνα, ο-για να μη φοβούμαι,
σηκώνοντας το δάχτυλο, ψηλά ελαφρά, θυμούμαι …
Έ τον μ-παντέρμο τον γ-καιρό, ποτέ δεν γ-κάνει στάση,
σκιας δεκαπέντε χρόνια ‘δα, τον γ-κύρη μου έχω χάσει
κι αυτός το δάχτυλο ελαφρά μου σήκωνε θυμάμαι,
για να μου δείχνει στη ζωή, άνθρωπος πάντα να ‘μαι …
«Γιάε παιδί μου !
ελαφρά το δάχτυλο σηκώνω,
όχι για να σου επιβληθώ,
μα για να δεις τον δρόμο !» …
** Στίχοι : Κώστας Μιχαήλ Μαρής / “k©sm!m@” ***
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
