| Την πληγή μες την ψυχή,
έκανες θήκη στο σπαθί σου,
δάκρυα δεν μπαίνουν πια,
και ορίζει την ζωή σου.
Δίκοπο και έτοιμο για μάχη,
ξέρεις πως να το κρατήσεις,
αλλά φοβάσαι πιο πολύ,
στην θέση του να το γυρίσεις.
Πάει μέσα στην καρδιά,
σε γαργαλάει σαν ρεύμα,
και μια υπενθύμιση,
είναι κοντά στο τέρμα.
Το ρίσκο αποδέχεσαι,
αναγκασμένος πέρα ως πέρα,
γιατί φυλάει το κενό,
για κάποια ίσως μέρα.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|