Στον αδερφό μου το σκαφτιά το Σπύρο με απέραντη αγάπη, να μου είστε όλοι καλά.
Πιο σχισμένο δεν γίνεται,
το παντελόνι του Πίπη,
κι` αυτή την φορά
γιατί τον βολεύει!!
όχι γιατί δεν έχει άλλο.
έπιασα να το μπαλώσω,
η άσχετη!
ούτε βελονιά δεν ξέρω
να βάλω,
κι` απ` την αγάπη
έραψα ολόκληρο μπάλωμα,
το χακί το μπάλωμα,
με την υπέροχη λαδί
κλωστή,
κλωστή για το κυνήγι,
δεν μου γλύτωσε η άθλια.
Κι` έτσι μένει μπαλωμένο
του Πίπη μου το παντελόνι
και δεν τον κοροιδεύει
κανείς πια.
