| Στο κάστρο των ονείρων,
αχ, ο καιρός, τόσο είρων,
δεν όρισε να πάμε,
που μ’ έδιωξες λυπάμαι.
Σε σε με βγάζει ο δρόμος,
αν δε με θέλεις όμως,
λίγο θα μείνω, λίγο
κι ύστερα πια θα φύγω.
Το ουίσκι που δεν ήπια,
τον κόσμο κάνει ερείπια,
μα το μπουκάλι αν σπάσω,
πολλοί θα πάνε πάσο.
Αγάπη μου, θυμήσου,
σεβάστηκα τα «μη» σου
κι ένα, γυρεύω σου, ένα:
Σεβάσου και συ εμένα.
Πως μ αγαπάς καμώσου
και μ’ έχεις στο πλευρό σου,
να δρασκελώ τον κήπο,
σαν να σ’ εγκαταλείπω.
Π.Θ.Τουμάσης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|