| |
Στις συμπληγάδες της νυκτός.. χιλιόμετρα μακριά σου
Από τις μνήμες σου ποθώ ανάσταση να βρω
Οι παρουσίες οι νωπές μεθούν τα όνειρά σου
Κι εγώ σε δείπνο μυστικό τα χείλη σου φιλώ...
Στις ερωτήσεις του κενού απάντηση δεν δίνω
Μέσα στην απουσία σου γυμνή θα βυθιστώ
Τί κι αν δεν είμαι ικανή τα "θέλω" σου να κρίνω ;
.. Ισόβια αφοσίωση μονάχα σου χρωστώ...
Στις αργυρόχρωμες σκιές που μέσα μου φωλιάζουν
Στάζω πνοή και στεναγμό.. φωνή κι απαντοχή
Κι αν οι στιγμές που ζήσαμε στα στήθη μου κοχλάζουν
Στα μάτια μου μετέωρη προσμένει μια ευχή :
Να 'ρθείς γοργά.. χαράματα.. για πάντα να με κλέψεις
Να πάψει πια η στέρηση να γίνεται θηλιά
Και όλη την αγάπη σου στερνά να με φιλέψεις
Στου έρωτα την σκοτεινή και φλογερή φωλιά...
24-2-2009
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
