| |
Εδώ ξανά για να γράψω,
και σ’ ένα συρτάρι να αφήσω λίγες από τις καινές μου ιδέες…
Έχω μια πεθυμιά να γράψω
για ατέλειωτα όνειρα και ευχάριστα ταξίδια,
για έρωτα, χαρά, γέλιο.
Μα είναι γελοίο, πως να γράψω εγώ για αυτά που δε γνωρίζω;
Εγώ χαμογελάω μόνο μπρος στα έργα μου,
και νευριάζω μπροστά στο καθρέπτη μου…
Λέω μπράβο στον εαυτό μου, αλλά…
Αλλά… Άλλα βρίσκω και μου φορτώνω,
και στιγμή να χαρώ δε στέκομαι…
Αλλά τουλάχιστον μπλέκομαι στη τέχνη!
ο άτεχνος…
Κάποτε μ’ ένοιαζε να μην έχουν “γωνίες” τα έργα μου,
και τις έτριβα με το “χαρτί” που είχε κάποια σχέση με το “γυαλί”.
Έτσι ήταν πιο αρμονικά. Μα τι σημασία είχε;
Για να φανεί το κάλλος;
Ποιος στον αιώνα μας μπορεί να το αναγνωρίσει το κάλλος;
Καλά είναι κι έτσι…
Με γωνίες…
Χωρίς…
Τι σημασία έχει;
Είναι μόνο μια ιδέα για το συρτάρι….
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
