| |
| | Βάζω σημάδια μελανιού |  | | | Καλημέρα φίλοι μου. | | |
Μη με ρωτάς
εγώ μένω κάπου αλλού,
μπορεί σ` ένα κύμα,
μπορεί σε μια κορφή,
μπορεί στη θάλασσα.
Μην με κοιτάς, μην περιμένεις
να σου πω για τα γήινα,
τ` ανθρώπινα.
Εγώ μένω αλλού.
Πάνω στο φως
που άπλετο ήρθε
επίσκεψη στο σπίτι.
Μη με ρωτάς.
Έχω χαρτιά, πολλά χαρτιά
και τα μουντζουρώνω
το ξημέρωμα.
Βάζω σημάδια μελανιού
και προχωρώ.
Στη χώρα του ποτέ
στη δική μου χώρα.
Μένω στο βουνό
σε μια σπηλιά,
σε ότι θέλω μένω,
ναι, εγώ μένω αλλού.
Με πονούν τ` ανθρώπινα
κι` όλο φεύγω, φεύγω.
Ταξίδια με τα πουλιά,
πετώ στα σύννεφα,
πετώ στο φεγγάρι.
Μην με ρωτάς
μένω αλλού.
Μον άφησε μου τα μελάνια μου
άσε με άτσαλα να μπογιατίζω
τη ζωή.
Όπως θα την ήθελα
καθαρή, λαμπερή, ασημένια
να, σαν τη θάλασσα.
Σε παρακαλώ,
άφησε μου, τα χαρτιά μου.
Και μην κλείνεις το παράθυρο.
Γιατί εγώ μένω αλλού.
23-8-2024
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
Skylight
26-08-2024 @ 12:41 | Μον άφησε μου τα μελάνια μου
άσε με άτσαλα να μπογιατίζω
τη ζωή.
Όπως θα την ήθελα
καθαρή, λαμπερή, ασημένια
να, σαν τη θάλασσα. ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
