| Όταν τελειώνουν οι ευχές
Ρίχνουμε άγκυρα στο χθες
Λες και πια μέλλον στη ζωή μας δεν υπάρχει
Θεούς γεννάνε οι πληγές
Συνωμοσίες μυστικές
Δειλοί του βίου μας.. αχρείοι αποστάτες...
Το πετραδάκι το μικρό
Σε ρίχνει κάτω στο λεπτό
Σε ασφαλτόστρωση αν έχεις συνηθίσει
Κι εγώ βράχο ψάχνω να βρω
Στους ώμους του να κρατηθώ
Αφού απόκρημνη.. γενναία.. έχω φύση...
Κάθε εμπόδιο για καλό
Κάθε πληγή.. αίμα ζεστό
Πήζει και κλείνει.. και σημάδι δεν αφήνει
Αρκεί να βλέπει το σωστό
Το πάθος σου το δυνατό
Που ξέρει πίκρες και καημούς να καταπίνει...
Πες μου.. πώς γίνεται λοιπόν
Τώρα να ζεις άλλο παρόν
Τα λογικά σου σαν δεν έχουν καν σαλέψει ;
Είσαι ο φόβος των δειλών
Αφρός μαύρων ωκεανών
Κι αυτό το σθένος σου κανείς δεν θα ληστέψει...
31-5-2017
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|