| Πέντε γράμματα με δύο σύμφωνα και τρία φωνήεντα. Μια λέξη που όλοι τη γνωρίζουμε και μέσα απ’ αυτή γεννιούνται εκατομμύρια ιστορίες. Αληθινές ή ψεύτικες, λιγάκι τσιμπημένες. Στην παρούσα φάση, τι σημασία έχει; Η ουσία είναι ότι μέσα από τα λόγια συνδέονται πολλές λέξεις που δημιουργούν φράσεις κι εκείνες με τη σειρά τους, τις ιστορίες.
Οι ανθρώπινες ιστορίες είναι εκείνες που γράφονται στο βιβλίο της ζωής μας. Μ’ αυτές προχωράμε, βλέπουμε τα σωστά, τα οποία συνεχίζουμε να τα πραγματοποιούμε, αλλά και τα λάθη μας που μαθαίνουμε απ’ αυτά και γινόμαστε σοφότεροι. Αν φυσικά το θέλουμε πραγματικά γιατί τίποτα στη ζωή δε γίνεται με το ζόρι. Όσο κάποιος άλλος κι αν προσπαθεί για εμάς, αν εμείς οι ίδιοι δεν απαιτήσουμε την αλλαγή από τον εαυτό μας, τότε το παιχνίδι είναι προκαθορισμένο. Game over δηλαδή!
Τα λόγια που γεννούν τις ιστορίες είναι ικανά να έλξουν, να εντυπωσιάσουν και να παρασύρουν στο νόημα και τη μαγεία τους έναν άνθρωπο που τ’ ακούει σαν μια άλλη μελωδία που ηχεί στ’ αυτιά του. Η πραγματικότητα όμως πολλές φορές απέχει απ’ αυτό που δομούν τα λόγια.
Οι ιστορίες ενός ατόμου μπορούν να είναι αληθινές, ψεύτικες λιγάκι τσιμπημένες, όπως έγραψα και στην αρχή του κειμένου. Κανείς δεν ξέρει αν η γλώσσα του εκάστοτε ατόμου που δημιουργεί τις ιστορίες, ανοίγει το μπαούλο των λέξεων της αλήθειας ή της μυθοπλασίας ή εκείνο το ενδιάμεσο που παρέχει και τις δύο λέξεις εντός αυτού.
Τα λόγια είναι λόγια μα τα πάντα μετριούνται από τις πράξεις. Μέσα απ’ αυτές θα κριθεί ο καθένας και μέσα απ’ αυτές θα γράψει το πραγματικό βιβλίο της ζωής σου, σαν άλλος συγγραφέας. Οι πράξεις μας είναι κι ο καθρέπτης μας.
Κάπου εδώ η σημασία των ιστοριών αυτών αποκτάει μεγάλο νόημα. Κι αποκτάει μεγάλο νόημα, καθώς τα πιο αγνά συναισθήματα πάνω σ’ αυτή τη γη όπως η αγάπη, ο έρωτας, η φιλία κι όλα τα σχετικά δομούνται και υλοποιούνται έχοντας από πίσω τους και μια σκοτεινή πλευρά.
Άνθρωποι πουλούν αγάπη, για να αγοράσουν κάτι άλλο, πιο δυνατό, πιο ελκυστικό, σύμφωνα πάντα με τα πιστεύω τους και το πλάνο που τους έχει κυριεύσει το μυαλό εκείνη τη στιγμή. Άνθρωποι δομούν ωραίες, φανταστικές ιστορίες και λειτουργούν σαν άλλες «Σειρήνες». Σε παρασέρνουν τόσο μεθοδικά στην ψεύτικη ευτυχία της δικής τους μελωδίας και σ’ οδηγούν στην αρχή σ’ έναν δρόμο που ξεκινάει μ’ όμορφες εικόνες, ανθισμένα λουλούδια, κελαηδίσματα, μια άνετη διαδρομή, η οποία στο τέλος καταλήγει στον γκρεμό. Είναι η στιγμή που τα όνειρα γίνονται στάχτη…
Άπειροι άνθρωποι εκεί έξω έχουν ζήσει την απόλυτη πλάνη στη ζωή τους. Έχουν μαγευτεί και στο τέλος έχουν χαθεί μετά απ’ την απότομη πτώση, προσπαθώντας να μαζέψουν τα σκορπισμένα κομμάτια τους, να τα δομήσουν και να προχωρήσουν στη ζωή τους. Μια επίπονη και γεμάτη δυσκολίες διαδικασία που ψυχικά… σκοτώνει!
Είναι γεγονός ότι η γλώσσα μπορεί να σκοτώσει, να τσακίσει και να βάλει σε μεγάλους μπελάδες ένα οποιοδήποτε άτομο. Στη διάρκεια της ζωής μας, δεδομένα θα έρθουμε σε επαφή με πολλούς ανθρώπους. Θα γνωρίσουμε προσωπικότητες διαφορετικά δομημένες αλλά και με ορισμένα ίδια στοιχεία.
Θα λατρέψουμε, θα ενθουσιαστούμε, θ’ αγαπήσουμε, θα ερωτευτούμε, θα παθιαστούμε. Το πρόσωπό μας θα λάμψει, η καρδιά μας θα ενεργοποιηθεί ακόμα περισσότερο και οι χτύποι της θα δημιουργούν σεισμικές δονήσεις σε όλο το κορμί μας. Κι όχι μόνο. Ένα ατελείωτο πάρτι συναισθημάτων με φόντο ένα πρόσωπο, μια παρουσία. Μια διαδικασία που γεννάται από μόνη της τόσο ανεξήγητα αλλά και τόσο όμορφα.
Σ’ αυτό το σημείο η πλάνη είναι πολύ εύκολο να μπει στο παιχνίδι, αν υπάρχει τέτοια προοπτική. Βέβαια οι άνθρωποι μπορεί να έχουν ως βασικό τους όπλο τη γλώσσα, για να πετύχουν το σκοπό τους, όμως δε γίνεται να κρυφτούν από παντού.
Το μυστικό ή αν θέλετε τα μυστικά, βρίσκονται στα μάτια. Καστανά, μαύρα, γαλανά, πράσινα κτλ. Οποιαδήποτε ποικιλία κουβαλάει ένας άνθρωπος πάνω του, ταυτόχρονα στο εσωτερικό της αποθηκεύει κι ορισμένα μυστικά. Παγιδευμένα στον μικρό αυτόν κύκλο.
Η διαφορά είναι ότι τα μάτια είναι εκεί, για να βλέπουν τον κόσμο χωρίς να παράγουν λέξεις. Βλέπουν όμως την ομορφιά του, την ασχήμια του, τα θετικά και τα αρνητικά του κι έχοντας ο άνθρωπος το μυαλό, τότε αυτόματα φιλτράρει και κρίνει τα πάντα.
Τα μάτια μιλούν από μόνα τους. Έχουν το δικό τους τρόπο να πουν τα μυστικά τους, να δείξουν τα συναισθήματά τους. Κάθε ώρα, κάθε στιγμή, σου μιλούν, πολλές φορές κι επίμονα διότι έχουν να μεταφέρουν ιστορίες που η γλώσσα δεν πρόκειται ν’ αποκαλύψει ποτέ. Για τους δικούς της λόγους.
Γι’ αυτό κοίτα τον άλλον στα μάτια και μην πεις τίποτα. Δε χρειάζεται να το κάνεις, μιλάει η σιωπή. Είναι εκείνη η στιγμή που αναπτύσσεται η μαγική δύναμη της απόλυτης ησυχίας, η οποία ηχεί στην ψυχή σου και κάθε της φράση και λέξη στη μεταφράζει με εικόνες και συναισθήματα κι όχι με λόγια και ήχους.
Γι’ αυτό κοίταξε τον άλλον αληθινά, βαθιά, δυνατά. Άντλησε τα συναισθήματα των ματιών του, τη λάμψη τους, το φως τους, τη ζεστασιά τους, το γκρι τους χρώμα ή τη συννεφιά τους, το σκοτείνιασμα τους, αν υπάρχει.
Είναι ο μόνος τρόπος, για να τον γνωρίσεις και να σε γνωρίσει πραγματικά. Πείτε όλα όσα δεν μπορούν να χωρέσουν σε λέξεις. Όλα όσα θες να πεις, αλλά διστάζεις, κολλάς. Ίσως γιατί μεγάλωσες κι αυτό σκοτώνει πολλές αθώες στιγμές και δημιουργεί συνεχώς δεύτερες σκέψεις.
Αλήθεια, θυμάσαι το παιχνίδι που παίζαμε μικροί και κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον κι ο πρώτος που δε διατηρούσε τη συγκέντρωσή του, γελούσε κι έχανε; Αν ναι, τότε θα σου αποκαλύψω κάτι. Δε θέλω να σε σοκάρω, αλλά δεν είναι παιχνίδι.
Προσπάθησε, λοιπόν, να με κοιτάξεις πραγματικά. Μέσα στα μάτια, όπως σου είπα… βαθιά, αληθινά και δυνατά. Τολμάς; Σκέψου το!
Αν κι όταν το κάνεις, τότε πίστεψέ με, πως αυτά που θα ειπωθούν απ’ τη μαγεία της σιωπής θα είναι πολλά και συνεχώς θα γεννιούνται ακόμα πιο πολλά. Μια υπέροχη διαδικασία, μοναδική και κάθε φορά ξεχωριστή. Απλά κλείσε τ’ αυτιά σου κι αφέσου στη στιγμή, διότι καμιά φορά ένα βλέμμα αρκεί. Το ερώτημα είναι μονάχα ένα… Τ’ αντέχεις;
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|