| Ο ΤΖΑΜΠΑΤΖΗΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ
(ΜΟΝΟ ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΤΟΥ – ΤΙ ΑΤΥΧΙΑ…)
Ο τζαμπατζής απέθανε
και όσοι του εδίναν
χρήματα –που τα χάσανε–
φτωχότεροι εγίναν.
Τρόπος του λέγειν πέθανε
–εκείνοι στη χασούρα–
κι αυτός χρήματα έβγανε
που να ’χουνε καούρα.
Δεν είν’ για τέτοιες προσφορές,
σε εποχές της πείνας,
προς τους αιτούντες σε σειρές,
ιδίως στας Αθήνας.
Στην επαρχία πιο καλά
–σε κάνα χωριουδάκι–
δε δίνεις τόσο στα τυφλά
σε κάποιον παραδάκι.
Γνωστός από γεννησιμιού
–κι αν είναι της κοπάνας
και του σχοινιού και παλουκιού,
ή γιος καμιάς ζητιάνας–
δεν τον δανείζεις κι ας καεί
και μέσα ας τον κλείνουν,
που τρώει των άλλων το φαΐ
και έξω τον αφήνουν.
Εμ τι, είναι αυτοί χαζοί
χρήμα να επιστρέφουν;
Ο δανειστής αν πια δε ζει
βλέψεις σ’ άλλους θα στρέφουν.
Φρίκη λοιπόν για δανειστές
–χαρά για δανεισμένους–
που τους τα φάγαν σαν ληστές
και βλέπουν τους βλαμμένους.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|