| |
Ω, πόσο λάθος έκανα
που σ' άφησα να φύγεις
και μέρα δεν επέρασε,
να μη σε θυμηθώ.
Ξέχασα πώς σε λέγανε,
πώς ήσουν - κι εν ολίγοις,
ξέχασα και το δρόμο
για να 'ρθώ.
Είπες, εκεί πως δούλευες,
στου μάρκετ τα ταμεία,
εγώ, ως συνήθως, δίπλα μου,
είχα και τη μαμά.
Λυπάμαι που δε γύρισα,
άλλη φορά καμία,
να σού 'λεγα να πάμε
σινεμά.
Τα χρόνια προσπεράσανε,
σαν μεσονύχτια τρένα
κι εμείς μετακομίσαμε,
πήγαμε κάπου αλλού.
Μεγάλωσε κι η απόσταση,
να ξαναρθώ σε σένα
κι ήταν πολλά τα ναύλα
για τον πλου.
Γιατί κρατούσα μυστικό,
πως είχα μια ατυχία,
πλούσιο με πρωτογνώρισες
κι ήμουν χωρίς λεφτά.
Έπαιξα κάτι κέρματα,
στα τυχερά λαχεία
κι ούτε ψωμί δε φάγαμε,
μετά.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
