| |
Βαρέθηκα τα ψέματα και την υποκρισία
Πισωγυρίσματα φτηνά σε λάθη και σωστά
Ένα κουβάρι η ζωή.. χωρίς καμμιά ουσία
Σε ποιόν χρωστάμε ψάχνουμε.. ποιός τάχα μας χρωστά...
Τόσες στιγμές πολύτιμες στο πλάϊ μας περνάνε
Μα μπερδεμένοι μοιάζουμε.. αδύναμοι.. τυφλοί
Πρόωρα οι αγάπες μας αφρόντιστες γερνάνε
Κι εμείς σε κάποιο θέατρο το παίζουμε σοφοί...
Μα το ανεπιτήδευτο προσχήματα δεν βρίσκει
Γελάει και εκφράζεται χωρίς καμμιά ντροπή
Από το νέκταρ των Θεών μεθούν οι ουρανίσκοι
.. Η ευτυχία αναμονή δεν ξέρει τί θα πει...
Όσα πολύ ανέβαλες ποτέ δεν θα τα φτάσεις
Κάθε χαρά στην ώρα της θέλει να μοιραστεί
Άδικα τα παπούτσια σου στο δρόμο θα χαλάσεις
Οι άγραφοι οι νόμοι μας δεν έχουν δικαστή...
Μα τί ρωτώ ;.. γιατί μιλώ ; ποιόν τάχατες θα πείσω ;
Ο εαυτός.. ακροατής.. δίκαιος και σκληρός
Μόνο και μάτια και αυτιά ερμητικά αν κλείσω
Και τιμωρός και φύλακας μου γίνεται πιστός...
Κι αν κάπου στη διαδρομή λοξοδρομεί η πίστη
Το ένστικτο αφύπνιση κι εγρήγορση ζητά
Θεριό είν' η ανθρώπινη η πληγωμένη φύση
Σ' όσους γκρεμούς κι αν βυθιστεί.. κορφές θα κατακτά...
28-8-2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
