| |
Πάρε μου τη φωνή, αν θες,
πάρε μου το τραγούδι,
αλλά μη μου πάρεις το βλέμμα σου.
Μη μου κλέψεις την αυγή,
την ηλιαχτίδα που φωτίζει
τα σκοτάδια μου και τα διώχνει μακριά.
Μη μου πάρεις το χαμόγελό σου,
το φως που ζεσταίνει την ψυχή μου,
την αγκαλιά σου,
που ανοίγει διάπλατα τον κόσμο μου.
Η πάλη μου είναι σκληρή και επιστρέφω
κουρασμένος, με μάτια βαριά,
έχοντας δει χιλιάδες φορές
τη γη που μένει ακίνητη.
Μα όταν βλέπω το χαμόγελό σου,
αισθάνομαι να αναδύομαι
από τη στάχτη, να αναγεννιέμαι.
Αγάπη μου, όταν τα πάντα γύρω μου
σκοτεινιάζουν,
το χαμόγελό σου ανθίζει
σαν φως στο σκοτάδι,
και αν το αίμα μου λεκιάσει
τα μονοπάτια του κόσμου,
γέλα, γιατί το χαμόγελό σου
είναι το φως που με καθοδηγεί.
Μη μου πάρεις ποτέ το φως αυτό,
γιατί χωρίς αυτό,
η καρδιά μου θα πάψει να χτυπά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
