| Δε μετανιώνω που έφυγαν τα χρόνια για ένωμή σού (Πέμπτη 22 Αυγούστου 2019)
Δε μετανιώνω που ‘φυγαν ν-τα χρόνια για έννομη σου,
μόνο που πέρασε ο καιρός και σ’ άλλη αγκάλη ζεις
κι εγώ έχω μείνει α-μοναχός, με την ανάμνηση σου,
γιατί όπως σ’ αγάπησα, δε σ’ αγαπά κιανείς,
γιατί όπως σ’ αγάπησα, δε σ’ αγαπά κιανείς …
Να ‘φερνα τα χρόνια πίσω,
στον μ-παλιό καιρό,
από πρώτα πιο πολύ
να σ’ αγαπήσω …
Τσι στιγμές να σου θυμίσω,
π’ όλο λαχταρώ
κι όμως δε μπορώ
να τσι ξαναζήσω …
Χωράφια, αμπέλια και σπαρτά, ανθόσπαρτα, θυμούμαι,
χωσμένοι μέσα στα κλαδιά, σου ‘λεγα «μη μιλάς»,
ντελάλη ε-‘βγαλαν μια φορά και ‘ψαχναν να μας βρούνε
και μου ‘λεγες ψιθυριστά, το πόσο μ’ αγαπάς,
και μου ‘λεγες ψιθυριστά, το πόσο μ’ αγαπάς …
** Στίχοι : Κώστας Μιχαήλ Μαρής / “k©sm!m@” ***
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|