| |
Τι κι αν μ΄ έκανες σκουπίδι
τι κι αν μ’ έχεις για παιχνίδι
μες στα χέρια τα δικά μου
σ’ έκανα βασίλισσα μου.
Τι κι αν μ’ έκανες αλήτη
να χτυπώ σαν το σπουργίτι
το παραθυρόφυλλό σου
πάντα θα' μαι άγγελος σου.
Πετώ τ’ αψήλου σαν αητός
να σ’ έχω για λημέρι
αγέρωχος και δυνατός
με βλέμμα σαν μαχαίρι
και με ταχύτητα φωτός
τ΄ όνειρο πέταγμά μου
να τη σκορπά σαν κουρνιαχτός
τη μαύρη ερημιά μου.
Τι κι αν έχω γίνει πιόνι,
στο βοριά που δυναμώνει
ακυβέρνητο καράβι
πού’ παθε στο κύμα βλάβη
εγώ είμαι κυβερνήτης
πού΄ χω πέσει σαν κομήτης
στ’ ανοιγμένα σου τα χέρια
όπου θα' βαζα τ’ αστέρια.
Πετώ τ’ αψήλου σαν αητός
να σ’ έχω για λημέρι
αγέρωχος και δυνατός
με βλέμμα σαν μαχαίρι
και με ταχύτητα φωτός
τ΄ όνειρο πέταγμά μου
να τη σκορπά σαν κουρνιαχτός
τη μαύρη ερημιά μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
