| Όχι και ναι,
σ' αυτές τις θάλασσες,
κόσμε κενέ,
πόσο με χάλασες.
Έφυγα εγώ,
νύχτα, αξημέρωτα,
απ' το ζυγό
του πλάνου σου έρωτα.
Ποιος τα κουνά
και ποιος επάτει τα,
τέτοια βουνά,
παρθένα, απάτητα;
Άνθρωποι που
τα κατακτήσανε,
σαν τον παππού
του πάππου μου, ήσανε.
Μα, αν όχι αυτοί,
τα κάναν ήμερα,
το 'χεις σκεφτεί,
πώς θα 'ταν σήμερα;
Στον καφενέ,
της μάταιας λείας μας,
ενσταντανέ,
παρειδωλίας μας.
Π.Θ.Τουμάσης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|