| |
------------------
Κάποτε μου είπες..
Είσαι πολύτιμος...
-----------------
Βαδίζοντας σε αυτό που αποκαλείς ζωή, συναντάς δυο χιλιάδες πράματα
μυστήρια της ζωής, σιωπηλοί ήχοι που όλοι μαζί αποτελούν τα θαύματα
κλείνοντας σε ενα τραγούδι τις εμπειρίες, ακούγονται χιλιάδες ιστορίες
κάποιες χαμένες, κάποιες φοβισμένες μα κάποιες όμορφες και λατρευτές
ένα δάσος απο λουλούδια, κάμπους και ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ, ρομαντικούς χορευτές
στιγματίζοντας την ύπαρξη σου με δυο χιλιάδες μπερδεμένα συναισθήματα
αναρωτιέσαι βαδίζοντας στην λησμονημένη γη... της χαράς τα κτήματα
ποιος να ναι ο εαυτός σου, που σε αφήσανε το βράδυ να δακρύσεις
ίσως εκει πιο πέρα, ίσως εκει που δεν σε ακούνε, μα μη λύγισεις
το δάκρυ σου πολύτιμο για σένα, ενα παραμύθι κρυφής ζωής
πέντε δέκα τραγούδια, αλησμόνητα για μένα και πιο πολύ για σένα
μέσα απ'το χέρι μου αγγίζει η πονεμένη μου ψυχή την κρύα πένα
ιστορίες γραμένες απο χέρι ποιητή, απο χέρι άψυχου αφηγητή
ενας θλιμένος σκοπός με μια μονότονη μελωδία, κρύβει τον πόνο
ενας συνεχόμενος κυκεώνας αισθημάτων σε μια κρυφή σελίδα ενός βιβλίου
σκοτείνες ακτίνες ενός μαυρισμένου και μολυσμένου ηλίου
το παιχνίδι στα χέρια ενος παιδιού, ενα μεθυσμένο ξωτικό
η θλίψη στα παιχνίδια του μυαλού, ενα χάσμα στη γενιά του χάους
η μητέρα της Περσεφόνης, ενα στοιχείο για να καταλάβεις το σημάδι
άδειες αγκαλιές δίχως κανένα νόημα, ασυναρτησίες μέσα στο βράδυ
Για σένα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
