| |
Ήταν μέρα αποφράδα
Κάποτ΄ένα μεσημέρι
κάτω από μία σκιά
μόλις σ΄άφησα το χέρι
εσύ μού΄πες άντε γειά...
Κάποτ΄ένα μεσημέρι
εσύ μού΄πες άντε γειά.
Ήταν μέρα αποφράδα
και με έπιασε ζαλάδα
πού μού είπες ώς εδώ
κάποιον άλλον αγαπώ...
Άλλαξες στην ζωή σελίδα
και από τότε δεν σε είδα.
Και τηλέφωνο με παίρνεις
και μού είπες ώς εδώ
αύριο μην με περιμένεις
γιατί άλλον αγαπώ...
Καί τηλέφωνο με παίρνεις
και μού είπες ώς εδώ.
Από τότε δεν σε είδα
ούτε έμαθα ποτέ
άμα γύρισες σελίδα
έρωτά μου δυνατέ...
Από τότε δεν σε είδα
έρωτά μου δυνατέ.
Ήταν μέρα αποφράδα
και με έπιασε ζαλάδα
πού μού είπες ώς εδώ
κάποιον άλλο αγαπώ...
Άλλαξες στην ζωή σελίδα
και από τότε δεν σε είδα.
Δεν περίμενα ποτέ μου
να γυρίσεις να με βρείς
εσύ είσαι πιά το χθές μου
μπροστά πάει η ζωή...
Εσύ είσαι πιά το χθές μου
μπροστά πάει η ζωή.
Κάποτε σού΄χα χαρίσει
την καρδιά και την ψυχή
μα εσύ μ΄έχεις ποτίσει
δηλητήριο και χολή...
Κάποτε σού΄χα χαρίσει
την καρδιά και την ψυχή.
Ήταν μέρα αποφράδα
και με έπιασε ζαλάδα
πού μού είπες ώς εδώ
κάποιον άλλον αγαπώ...
Άλλαξες στην ζωή σελίδα
και από τότε δεν σε είδα...
Άλ-λα-ξες-στην-ζω-ή-σε-λί-δα
και-α-πό-τό-τε-δεν-σε-εί-δα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
