| |
Στο ξεχασμένο πιθάρι φύτρωσε ένας λεπτός κάκτος.
Κάθε πρωί τον βλέπω και του λέω:
Πιστέ ολιγαρκή φίλε μου μεγάλωσε και δώσε μου
το άνθος σου το κίτρινο κι ας είναι το τελευταίο.
Ο πράσινος κάκτος με υπακούει,
βάζει τα δυνατά και μεγαλώνει ακούραστα,
κάποια στιγμή μου λέει:
Άνθρωπε και κύρη μου κάνε υπομονή
οι χρόνοι μας είναι πολύ διαφορετικοί.
Όλα στην ώρα τους ανυπόμονε.
Τα απογεύματα μοιάζει να γερνάει.
Αλλά κάθε πρωί μου λέει:
Είμαι πράσινος και ζωντανός, ακούραστος λεπτός,
Έτσι ο καθένας έχει το χρόνο του και πορεύεται.
Θεσσαλονίκη 12 Σεπτεμβρίου 2024
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
