Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132623 Τραγούδια, 271030 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μηνασ Γενεθλιων
 
Γεννήθηκα στο φως μιας αστραπης
μες στο Σεπτέμβρη.
Η γη χορτάτη απο νερό, μα εγώ διψώ
μα εγώ διψώ.
Οι μοίρες μάντευαν παράμερα το τι
θα μ εύρει
θολό μες στην παλάμη μου ιερογλυφικό.

Γελούσα κι έκλαιγα μαζί σαν πέρναγαν
τα χρόνια
περπάταγα ξυπολυτη σε ξένους στεναγμούς.
Φορούσα ρούχα γιορτινά μα η δίψα μου αιώνια
ανέβαιν' απ' τα σπλάχνα μου και μου 'καιγε
το νου.

Ματώθηκα και μάτωσα στην άχρωμη ζωή μου.
Πληγωθηκα και πλήγωσα να φτάσω στην πηγή.
Κι όλες οι λάθος διαδρομές γινήκαν φυλακή μου
να τιμωρω την άγνοια σ ένα υγρό κελί.

Και τώρα που 'μαι στα μισά μιας διαδρομής
που φθίνει,
μαλώνω με την νιότη μου, που ευθύνες μου ζητα.
Και σπάει το φράγμα μέσα μου κι απλόχερα
μου δίνει
όσο νερό στερήθηκα στα χρόνια τα στεγνά.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σκλάβα δεν υπήρξα κανενεός, ούτε ανθρώπου ούτε καημού...ΠΑΛΑΜΑΣ
 
κυριακάκης
16-09-2024 @ 03:08
Ωραία δημιουργία... ::up.::
koyloykakoselias
16-09-2024 @ 10:28
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλημέρα Καίτη.
tabasco0
16-09-2024 @ 12:07
εισαι σιγουρη οτι ο Παλαμας εγραψε "Σκλάβα δεν υπήρξα κανενεός, ούτε ανθρώπου ούτε καημού.";
::razz2.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο