| |
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΟΘΟΝΗ (Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2024)
Θ’ αποσυρθώ απ’ του διαδικτύου την οθόνη,
σκοινί-κορδόνι θα δεθώ, απ’ τη λογική,
γιατί θαρρώ πως το συναίσθημα σκοτώνει,
πέρα απ’ του χρόνου την γ-κρυφή πληγή, ματώνει
και τη δική μου, την αχόρταγη ψυχή …
Θ’ αποσυρθώ απ’ του διαδικτύου την οθόνη,
φωτιά κι αμόνι θέλω, για να ψάξω ευχή,
μες στ’ άγριο δάσος, π’ όποιο δέντρο εκεί φυτρώνει
πέρα απ’ τον εμπρηστή καιρό, το ξεπατώνει
κάθε συναίσθημα, που καίει τη λογική …
Θ’ αποσυρθώ απ’ του διαδικτύου την οθόνη,
το φως λερώνει και το δάκρυ, πριν να βγει
απ’ τη θολή ματιά, σαν σπαρματσέτο, λιώνει
πέρα απ’ τον χρόνο που κυλά, το φανερώνει
κι η υπομονή, που πολεμά με την οργή …
Με μάγια, μ’ έχει δέσει η οθόνη
κι όσο παλεύω ν’ αμυνθώ,
ν’ αποσυρθώ απ’ αυτήν, η σκόνη
μου λέει : «μιας κι ήρθες,
μείνε λίγο παραπάνω, ακόμα εδώ !»
Βλέπω τη φλόγα που φουντώνει,
χαίρομαι, αντί να φοβηθώ,
ότι ποθώ, ήταν χούφτα χιόνι
κι έγινε δάφνη μυρισμένη,
στων ονείρων την Πειθώ …
** Στίχοι : Κώστας Μιχαήλ Μαρής / “k©sm!m@” ***
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
