| ΜΙΑ ΠΑΛΙΆ ΚΑΡΕΚΛΆ
Μια παλιά καρέκλα την άκουσαν να κλαίει
σε τίποτα δεν έφταιγε την άκουσαν να λέει
τώρα σ’ ένα υπόγειο την τρώει το σαράκι
την πέταξαν σαν άχρηστη λες κ’ ήτανε σκαμνάκι
Αυτή όλα τα‘ βλεπε και όλα τ’ ανεχόταν
αφού με τον ρόλο της προβλήματα λυνόταν
απ’ την πολύ την χρίση της άρχισε να τρίζει
κι’ έτσι την απέσυραν άλλη να συνεχίζει
Κάποτε ένοιωθε σαν να' ταν πολυθρόνα
αφού επάνω της γινόταν τα καρεκλά τα του αιώνα
για μια υπογραφή ζητούσαν μια πίπα
για δυο ζητούσαν όποια θέλαν τρύπα
Αυτές οι καρέκλες φίλοι μου είναι για τα μουσεία
και όχι στα υπόγεια γεμάτα υγρασία
να βλέπουνε οι άνθρωποι πως η ιστορία
πάνω σε μια καρέκλα γράφεται μετ' από συνουσία
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|