| |
ερχεται μια γαμημενη στιγμη που ο γραφιας αντιλαμβανεται οτι επαναλαμβανεται.Οι δυο προφανεις επιλογες ειναι να παψει να γραφει ή να βρει κατι καινουργιο να γραψει.Ειναι δυσκολο και το ενα και το αλλο.Το γραψιμο και η μουσικη τον κρατησαν ολα αυτα τα χρονια στον αφρο στην επιφανεια.Απο την αλλη αυτη ειναι η ζωη του για την ζωη του γραφει πως να γραψει για κατι αλλο;Ηξερε πως επειδη ηταν αρρωστος εγραφε ηταν μια θεραπεια και πως ειχε πει πως θα σταματαγε να γραφει αν γινοταν καλα.
Λοιπον;Αυτο εγινε;Εγινε καλα;Γι αυτο δυστροπει;Αυτο αραγε συμβαινει;Δεν βρισκει κατι αλλο να γραψει γιατι παγωσε ο χρονος;Γιατι εφυγε ο πονος;
"Δαιμονα γελας μαζι μου και με περιπαιζεις;Οχι δεν εγινα καλα.Οχι δεν θελω να γινω καλα.Δεν θελω να ειμαι ενας φυσιολογικος ανθρωπος δεν θελω ουτε να σκεφτομαι ουτε να κανω νορμαλ πραγματα.Ειναι δυσκολο να το εξηγησω αλλα δεν πιστευω στην δημοκρατια στην ισχυ των πολλων αλλα στην φαντασια των λιγων.Στον παραδεισο θα μπουν οσοι τολμησαν κι οχι οχι σιωπησαν."
Αυτα σκεφτοταν ο γραφιας κι εβραζε μεσα του.Δεν μπορουσε να κοιμηθει.Δεν μπορουσε να φαει.Αρχισε να βαριεται τους φιλους του να μην εχει ορεξη να πηδηξει την κοπελια του.Ενιωθε οτι ειχε μπει σε ενα πραμα που οσο αντιστεκοταν τοσο αυτο τον τραβαγε πιο μεσα πιο βαθεια.
Δεν ηθελε το θανατο του.Αν ηταν αυτο θα το ειχε πετυχει απλα κι αμεσα.Οχι!Ηθελε να τον δει να υποφερει να σερνεται σαν σκουλικι.Μεχρι να τον βαρεθει μεχρι καποιος αλλος φουκαρας επαιρνε την θεση του την αναλωσιμη θεση του.Αυτο λοιπον συνεβαινε;Τρελαινοταν;Χειροτερευε;Ειχε παραισθησεις;Αυτο δεν το ειχε υπολογισει.Για αλλη μια φορα το γραψιμο επρεπε να του σωσει τον κωλο;Αλλα πως;Ειχε χασει το ενδιαφερον του.ειχε χασει το παθος του.εγραφε απο συνηθεια απο ανια επειδη δεν ειχε τιποτα αλλο να κανει.Που πηγαν εκεινα τα βραδια πιωμενος να προσπαθει να ξεπατωσει τα πληκτρα του λαπτοπ;Που κεραυνοι εσκαγαν απο παντου κι εκεινος χορευε-η ψυχη του χορευε σαν ερυθροδερμος στην βροχη της τεχνης;Τωρα νηφαλιος κακοκεφος οκνηρος μπορει ευκολα να γραψει 1000 λεξεις και απλα καθε φορα να τις αλλαζει σειρα με ελαχιστες προσθαφαιρεσεις.
Εχοντας τεχνικη κι οχι τεχνη εκτελει σαν γυμναστης με ακριβεια τις ασκησεις του στους κρικους ας πουμε κι ολα θα απογειωθουν ή θα καταστραφουν με την προσγειωση του με το φιναλε του.
Αν ξαναδιαβασει τι εγραψε ποιο πολλες πιθανοτητες ειναι να το διαγραψει παρα να το διορθωσει.Υποτιθεται οτι το τελος δινει μια καποια λυση μια καποια ανακουφιση αλλα κι αυτο δεν ειναι πανακια ειδικα τους τελευταιους κυνικους μαυρους καιρους που διαφοροι σκηνοθετες της ζωης κλωθογυριζουν γυρω απο εναλλακτικα αιματοβαμενα φιναλε που το καλο δεν δικαιωνεται που ο Θεος εχει καλυτερα πραγματα να κανει απο το να ασχοληθει με τους ηρωες κι επομενος τον ηρωα κι ετουτης της αλλοπροσαλλης ιστοριας.Ιδιαιτερα δε για σκηνοθετες που εχουν εμμονη με την αυτοκτονια την εσχατη πραξη ελευθεριας και που μεταφερει τουτη την ιδιοτητα του στους ηρωες του.Τους αυτοκτονει για να αποσυμπιεστει και να μην το κανει ο ιδιος.
Ετσι κι ετουτος ο ηρωας ο μανιοκαταθλιπτικος που εχει ολο το μπακραουντ ολες τις προδιαγραφες που ειχε καταλυθει η τελευταια γραμμης αμυνας που ηταν το γραψιμο εγινε ευαλωτος κι ερμαιο της τυχαιας σειρας πραγματων.Ξανακαπνισε μετα απο 4 χρονια.Ξαναηπιε μετα απο 3 χρονια ξαναεκανε μαυρο μετα απο 10 χρονια ξαναπηρε μαζι 2-3 κουτια ψυχοφαρμακα οπως τοτε.Μονο που τωρα δεν υπηρχε η φιλη του να τον σωσει
να καλεσει ασθενοφορο να νοσηλευτει στο Ευαγγελισμο κι υστερα στο Δαφνι και μετα 6 μηνες να παρει εξιτηριο.
Θα μπορουσε απλα να συμβιβαστει οπως τοσοι και τοσοι.Ενα απλο...¨"δεν γαμιεται" με ερωτηματικοθαυμαστικο.Το κολπο ειναι να μην αντιστεκεται να μην αντιδρα και να πηγαινει με την φορα των δεικτων του ρολογιου.Θα συνηθισει την μποχα την ασχημια το παιχνιδι που ο βρωμεροτερος κερδιζει-το φυσιολογικο κερδιζει- θα συνηθισει το φυσιολογικο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
