| Έρωτά μου κελαρύζω το όνομά σου
ατελείωτα κάθε στιγμή
και μεθάω από το θείο το άρωμά σου
από ρόδο κι από γιασεμί.
Σαν την ακοίμητη τη φλόγα ενός κεριού
θα καίγομαι στην αγκαλιά σου
κάτω από το υπέρλαμπρο φως το φεγγαριού
θα είναι τα χέρια μου φωλιά σου.
Και θα σου φωνάζω σε αγαπώ
την καρδιά μου να αφουγκράζεσαι
να υπάρχω, να ζω για ένα σκοπό,
να σε ποθώ όσο δεν φαντάζεσαι
και μονάχη σου κάθε λεπτό
στο στρώμα σου να με στοχάζεσαι
για εσένα σαν στάχτη να σκορπώ,
για εμένα εσύ να κομματιάζεσαι.
Θα με πας με μια ματιά σου σαγηνεύτρα
πάνω στ’ ουρανού τις σκαλωσιές
και δική μου θα’ σαι λάγνα καρδιοκλέφτρα
στ’ ονείρου τις ακροθαλασσιές.
Στο φεγγαρόφωτο έκθαμβος θα σε θωρώ
σαν μια ξωθιά σε παραμύθι
πως θα μου δίνεσαι με πάθος φλογερό
με πυρκαγιές στα δυο μου στήθη.
Και θα σου φωνάζω σε αγαπώ
την καρδιά μου να αφουγκράζεσαι
να υπάρχω, να ζω για ένα σκοπό,
να σε ποθώ όσο δεν φαντάζεσαι
και μονάχη σου κάθε λεπτό
στο στρώμα σου να με στοχάζεσαι
για εσένα σαν στάχτη να σκορπώ,
για εμένα εσύ να κομματιάζεσαι.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|