| |
Όταν οι μέρες φεύγουνε.. οι νύχτες μεγαλώνουν
Οι ώρες γίνονται διπλές.. πέφτουν και με πλακώνουν
Όταν τα μάτια γίνονται ένα με το φεγγάρι
Φεύγει το σώμα απ' το μυαλό.. στο άπειρο σαλπάρει...
Δεν ξέρω καν τί να σκεφτώ.. δεν ξέρω τί ν' αγγίξω
Κάθε μου βήμα βαρετό.. που με πηγαίνει πίσω...
Πίσω.. σε κάποιες θύμησες που γίνανε σκοτάδια
Σε χέρια που μαράθηκαν και πια δεν έχουν χάδια
Λες και ολάκαιρη η ζωή γεννήθηκε για σένα
Και μ' άφησες εξόριστη να τριγυρνώ στα ξένα...
Αφού ετούτη η ζωή δεν είναι πια δική μου
Μια πέφτω στον Παράδεισο και μια στην Κόλασή μου
Από τον πάγο στη φωτιά.. κι απ' τη χαρά στη λύπη
Να μην χαρώ ούτε στιγμή εκείνο που μου λείπει...
23-9-2019
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
