| |
Η δυσκολότερη στιγμή είναι η ώρα του λυκόφωτος μια τέτοια ώρα εμφανίστηκε σε μια γειτονιά της πόλης μια σκιά ψηλόλιγνη με σκούρο σκούφο σαν αυτό της μάγισσας του παραμυθιού, κρατώντας στο δεξί του χέρι μια σκουριασμένη αιματοβαμμένη κόσα. Πίσω από τον ξύλινο φράχτη υπήρχαν δύο ηλικιωμένοι άντρες χωρίς μαλλιά με αυλακώσεις στο μέτωπο φανερά ταραγμένοι και λίγο παραπέρα ένας νεώτερος σε ηλικία άντρας με ωραίο ανάστημα. Όλοι ήταν υποψιασμένοι γι το λόγο της άφιξης του παράξενου και ανεπιθύμητου επισκέπτη αλλά κανένας δεν ήταν σίγουρος για ποιον έκανε γνωστή την παρουσία του. Οι δύο ηλικιωμένοι έβλεπαν με δέος τη σκούρα σκιά ενώ ο νεώτερος έβλεπε κάτι διαφορετικό όχι τόσο αποκρουστικό, έβλεπε ένα ψηλό σαν κι αυτόν άντρα με σκούρα μακριά ρούχα και μια ρομφαία στο δεξί χέρι. Ο ένας ηλικιωμένος σκεφτόταν “Είμαι μια χαρά στην υγεία μου” και ο εξ ευωνύμων σκεφτόταν: “Μα εγώ έχω τόσες υποχρεώσεις, γιατί εγώ που εκτός των άλλων είμαι και φτωχός!” Ο νέος αναρωτιόταν¨”Ποιος είναι αυτός ο παράξενος επισκέπτης; Άγγελος είναι ή διάβολος ή μήπως ο Χάρος που έφτασε στην πόρτα μου να πάρει εμένα που έχω ολόκληρη ζωή μπροστά μου !” Ο “Οξαποδώ” σταμάτησε και γυρνώντας ρώτησε στο νεώτερο άντρα: “Θα βγεις μόνος σου ή θα σας κοσίσω και τους τρεις;” Κι αυτός με κρύο ιδρώτα και πνιχτή μεταλλική φωνή ρώτησε: “Γιατί εγώ; Είμαι καλός άνθρωπος, πηγαίνω στην εκκλησία και βοηθάω τους φτωχούς ενώ αυτοί δίπλα μου είναι γέροι έχουν ζήσει τη ζωή τους και είμαι πεπεισμένος ότι καλό σε ανθρώπους, δεν έχουν κάνει ποτέ;” Απόλυτη ησυχία επικράτησε. μόνο οι αγχώδεις αναπνοές των τριών αντρών ακουγόταν. “Το πόσο καλός άνθρωπος είσαι το ξέρω, γι αυτό ήρθα να σε μεταφέρω στους τρεις κριτές, δέξου τη μοίρα σου άνθρωπε, ποιος σου είπε ότι η μετάβαση θα σου κάνει κακό, τι γνωρίζεις για το μετά; Είσαι σίγουρος ότι θα περνάς χειρότερα από τη μίζερη ζωή που κάνεις;” Κι αυτός, δεχόμενος τη μοίρα του, σαν πιστό σκυλί, εισάκουσε και τον ακολούθησε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
