| |
ΝΑΥΑΓΙΟ
Σα ναυάγιο στα βράχια είμαι, πόσο καιρό
δε θυμάμαι
Με χτυπάει το κύμα και το κρύο νερό
Και φοβάμαι
Οι σειρήνες μου κάνουν μοναχά συντροφιά
και οι γλάροι
Τα αστέρια χαμένα, μόνη παρηγοριά
Το φεγγάρι
Τα ταξίδια τελειώσαν , τα λιμάνια κλειστά
Χρόνια τώρα
και οι φάροι απομείναν με τα φώτα σβηστά
Μεσ’ τη μπόρα
Ας μπορούσα για λίγο, έστω μία φορά
Να σαλπάρω
Στον απέραντο πόντο , στα γαλάζια νερά
Να φουντάρω
Μέσα σ’ άγριο κύμα και σε άσπρους αφρούς
Να λυγίσω
Στης θαλάσσης τον κόρφο να χωθώ σαν παιδί
Και να σβήσω
Τις γοργόνες να έχω συντροφούς μου πιστούς
και δελφίνια
Και γιορντάνι να πλέκουν γύρω απ’ τους ιστούς
Τα κοχύλια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
