| |
Κάποιες φωνές πηγάζουν μέσα απ' την σιωπή
Και διαρρηγνύουνε τα τύμπανα της θλίψης
Προτού το νήμα της αγάπης μας κοπεί
Ήλθες στο πλάϊ μου τον έρωτα ν' αγγίξεις...
Κάποιες στιγμές τρυπούν του χρόνου την οργή
Λάμπουν σαν άστρα στα σκοτάδια της οδύνης
Η νύχτα τόπο δίνει κι όρκο στην αυγή
Κι εγώ ροδόσταμο συλλέγω για να πίνεις...
Κάποιες φορές οι μνήμες μοιάζουν φθονερές
Σαν τη χαρά που σώθηκε προτού καρπίσει
Και οι ανάσες των κορμιών οι φλογερές
Κόκκινη βάφουνε του ήλιου μας τη δύση...
Κι έρχεσαι ύστερα και λες πως μ' αγαπάς
Και το κενό.. σάρκα και αίμα πλημμυρίζει
Τα βήματά σου μου χαράζεις όπου πας
Και ο αγέρας την πνοή σου μου χαρίζει...
Και συλλογίζομαι.. πώς έφθασες δειλά
Κι άλλαξε ρότα η ανέλπιδη ζωή μου
Καθάρια γένηκαν τα μάτια τα θολά
Στέρεα πίστη πότισες την θέλησή μου...
Τίποτε πια δεν θα μπορείς να φοβηθείς
Είν' η αγκάλη μου ασπίδα κάθε πόνου
Έλα στα χέρια μου αθώα ν' αφεθείς
Ώσπου να φθάσουμε στα πέρατα του χρόνου...
8-7-2008
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
