Ποιό φεγγάρι
απόψε κοιτάς
ποια καινούρια αστέρια κεντάς
ποιά ζωή σ' έχει πάρει μακριά μου
Σε ποιά νύχτα
κρυμμένη πονάς
με παράξενα λόγια λυγάς
ποια στιγμή ξενυχτάς σαν δικιά μου
Φορώ και πάλι το παλιό σου το μακό
και πάλι σκέφτομαι μονάχα το κακό
είπα θα ψάξω πιο βαθιά μου μια ελπίδα
γράφει αδιέξοδο η μεγάλη πινακίδα
φορώ και πάλι το δικό σου το κενό
Ποιό φεγγάρι
απόψε ξοδεύεις
κι έχεις πάψει να στέλνεις φιλιά
κι όλο νιώθω να φεύγεις μακριά μου
σε ποιά μέρα
τις ώρες σκορπάς
με παράξενες λέξεις μιλάς
ήσουν όνειρο μες στα πολλά μου
