| |
Είναι στιγμές που αιμορραγώ από παντού,
τα φινιστρίνια μπάζουν το αλάτι στην ψυχή μου,
μια γοργόνα στα κρεβάτια τριγυρνά,
ίσως συνάντησε το άψυχο κορμί μου.
Είναι στιγμές που ο χρόνος ρέει πιο αργά κι απ το νερό,
λες και νομίζει οτι μπορεί να σώσει αυτό το πλοίο,
θέλει δε θέλει όμως κι εκείνος στη σανίδα προχωρά,
κι οσο να ελπίζει δεν παγώνει απο το κρύο.
Δυο δάκρυα κρύσταλλο απ τον προηγούμενο χειμώνα,
γιατί δεν πρόλαβε ποτέ ο καιρός να τα ζεστάνει,
τα δυο μας πρόσωπα θα είναι επίσης παγωμένα,
κι ας έχουμε απο καιρό ο ένας μας τον άλλονα περάσει.
Απόψε θα τα λιώσω μες το στόμα μου αργά,
είναι το χρέος μου κι ας έχουμε όλο το παιχνίδι χάσει,
θα ρίξω κι ένα κέρμα , παίρνω εγώ τα γράμματα,
αφού η αλήθεια γράφει απόψε οτι θα χάσει.
Δεν ξέρω αν πρέπει όμως εγώ να σε ζηλεύω,
δεν ξέρεις, δεν θα μάθεις τι έχεις χάσει,
απο την άλλη άμα δεν είχα χύσει όλο το δάκρυ μου,
θα σήμαινε πως θα θελα κι εγώ να 'χα ξεχάσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
