| |
| | Πισω Απο Μια Κουρτινα |  | | | Τον έρωτα τραγούδησα, της γης τις ομορφιές, μ’ αγάπη και συγχώρεσα τα λάθη των ανθρώπων, | | |
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΟΥΡΤΙΝΑ (Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2024)
Αγνάντεψα του σύμπαντος τ’ απόλυτο αχανές,
απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο, πίσω από μια κουρτίνα,
αντίκρυ μου αντιφέγγιζαν τα κύματα του «χθες»
μιας θάλασσας, και σκέφτηκα ίσως πνιγώ σ’ εκείνα …
Με σύνεση αντιτάχτηκα στου φόβου τις σκιές,
τ’ ανείπωτα κραδαίνοντας, τ’ ανείδωτα εκτιμώντας,
τον εαυτό μου αγάπησα, του χρόνου τις σιωπές,
αναζητώντας τις χαρές, πληγές λυγμών μετρώντας …
Τις σκέψεις ψηλαφίζοντας, στ’ ονείρου τις ρωγμές,
αχτίδες διάχυτου φωτός, μέσα απ’ το ρόχθο πήρα,
το «σήμερα» αποδέχτηκα, πριν «αύριο» γίνει «χθες»,
με πείσμα κι εν-συναίσθηση, ξεγέλασα τη μοίρα …
Τον έρωτα τραγούδησα, της γης τις ομορφιές,
μ’ αγάπη και συγχώρεσα τα λάθη των ανθρώπων,
με δάκρυ κι αίμα πότισα, στου κόσμου τις αυλές,
ρόδα κι αγκάθια, δρέποντας σοδειά, ευωδιά των κόπων …
** Στίχοι : Κώστας Μιχαήλ Μαρής / “k©sm!m@” ***
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | “k©sm!m@” | | | |
|
stathis
27-10-2024 @ 00:09 | Ωραίο φίλε
“Σαν να ακούω και τη μουσική με λίρες από την κρήτη…”
“Αυτός που φέρνει τη βροχή”
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
